Trump en Europa
Monday 24 November 2025
Vandaag kwam er concreet bewijs dat het 28 punten capitulatieplan van de Trump regering direct door Rusland was opgesteld (een journalist had een gelekte versie een half jaar eerder al gezien, vrijwel identiek).
Het zoveelste bewijs dus dat Trump enorm graag Putin het naar zijn zin wil maken en geen flikker geeft om Oekraïne of Europa, en dat niemand in zijn regering hem dat zal betwisten.
Er is een enorme gewenning alom aan de krankzinnigheid hiervan.
Tevens zijn er zelfs in Europa buitengewoon slecht geïnformeerde mensen die denken dat dit oké is. Geef Rusland gewoon zijn zin, jammer voor de Oekraïne maar eigenlijk is het hun eigen schuld. En totaal geen besef dat Putin met Europa niks goeds voorheeft. Nee, geen invasie van West-Europa, alleen maar het ondergraven van Europese samenwerking en democratie, tot het punt dat hij ongestraft nieuwe militaire projecten kan beginnen.
Maar dat Trump, met zijn liefde voor autocraten en miljardairs, zo lang vrijwel onbelemmerd zijn gang heeft kunnen gaan is het meest verbazend. Zoveel stemgerechtigden in de VS die al zijn leugens voor zoete koek slikken.
De basis is natuurlijk gelegd door het welbewust radicaliseren van in eerste instantie de Republikeinse partij. Altijd in spelen op haat en polarisatie. Maar veel mensen aan de linkerzijde van het politieke spectrum in de VS lijken ook geen verantwoordelijkheidsgevoel te hebben. Of in de ban van wensdenken. Leden van antifa die denken dat ze met geweld iets kunnen bereiken bijvoorbeeld. Je hoeft toch maar één boek over politiek geweld te hebben gelezen om dat te snappen?
Ook verontrustend: J D Vance lijkt in bepaalde opzichten nog erger dan Trump. En Marco Rubio, die overal in meegaat alleen maar voor de macht. Of Pete Hegseth, die zo graag oorlog wil voeren. En de geschifte Kennedy jr., die letterlijk samenzweringstheorieën de basis maakt voor beleid dat de gezondheid van iedereen in de VS in gevaar brengt.
Maar Europa reageert zwak. Is zwak. Populisten staan te dringen om Trump’s politiek in Europese landen na te volgen. In diverse landen hebben kiesgerechtigden al pro-Russische populisten aan de macht geholpen. Altijd met dezelfde trucs, maak kiezers bang voor buitenlanders, verspreid stompzinnige leugens en doe onuitvoerbare beloftes.